SCENARIUSZ 9

Małgorzata Żytko

MATEMATYCZNE OPOWIADANIA
– CZYLI O TWORZENIU I ROZWIĄZYWANIU ZADAŃ TEKSTOWYCH,
CZ. II


Cele ogólne w szkole podstawowej:

  • myślenie matematyczne — umiejętność korzystania z podstawowych narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz prowadzenia elementarnych rozumowań matematycznych;
  • umiejętność pracy zespołowej;
  • umiejętność uczenia się jako sposób zaspokajania naturalnej ciekawości świata,odkrywania swoich zainteresowań i przygotowania do dalszej edukacji.


Cela ogólne na I etapie kształcenia:

  • rozwijanie predyspozycji poznawczych dziecka;
  • wyposażenie dziecka w umiejętność czytania i pisania, w wiadomości i sprawności matematyczne potrzebne w sytuacjach życiowych i szkolnych oraz przy rozwiązywaniu problemów.


Wymagania szczegółowe:

Uczeń:

  • rozwiązuje zadania tekstowe wymagające wykonania jednego działania (w tym zadania na porównywanie różnicowe);
  • dodaje i odejmuje liczby w zakresie 100 (bez algorytmów działań pisemnych); sprawdza wyniki odejmowania za pomocą dodawania;
  • radzi sobie w sytuacjach życiowych, których pomyślne zakończenie wymaga dodawania lub odejmowania;
  • zapisuje rozwiązanie zadania z treścią przedstawionego słownie w konkretnej sytuacji, stosując zapis cyfrowy i znaki działań;
  • podaje z pamięci iloczyny w zakresie tabliczki mnożenia; sprawdza wyniki dzielenia za pomocą mnożenia;
  • zapisuje cyframi i odczytuje liczby w zakresie 1000;
  • porównuje dowolne dwie liczby w zakresie 1000 (słownie i z użyciem znaków: „<”, „>”, „=”);
  • mierzy i zapisuje wynik pomiaru długości, szerokości i wysokości przedmiotów oraz odległości; posługuje się jednostkami: milimetr, centymetr, metr; wykonuje łatwe obliczenia dotyczące tych miar (bez zamiany jednostek i wyrażeń dwumianowanych w obliczeniach formalnych); używa pojęcia kilometr w sytuacjach życiowych, np. jechaliśmy autobusem 27 kilometrów (bez zamiany na metry);
  • wykonuje łatwe obliczenia pieniężne (cena, ilość, wartość) i radzi sobie w sytuacjach codziennych wymagających takich umiejętności;
  • zna będące w obiegu monety i banknot o wartości 10 zł; zna wartość nabywczą monet i radzi sobie w sytuacji kupna i sprzedaży;
  • waży przedmioty, używając określeń: kilogram, pół kilograma, dekagram, gram; wykonuje łatwe obliczenia, używając tych miar (bez zamiany jednostek i bez wyrażeń dwumianowanych
    w obliczeniach formalnych);
  • rozumie sens kodowania oraz dekodowania informacji; odczytuje uproszczone rysunki, piktogramy, znaki informacyjne i napisy.

Pomoce:

  • pary piktogramów — naklejki:

    wagon tunel oddzielnie peron razem samolot walizka w_prawo okno

    autobus moneta zegarek droga miejsce wagon samolot razem zegarek mgla

  • naklejki do tworzenia nowych piktogramów,
  • duży karton lub papier pakowy,
  • tabliczki suchościeralne, flamastry.

Przebieg sytuacji dydaktycznej:

  1. Wprowadzamy uczniów w tematykę związaną z różnymi środkami transportu: lądowymi, wodnymi, powietrznymi.

  2. Dzieci przygotowują w grupach książki o historii wybranego środka transportu, np. samolotu, statku, samochodu. Korzystają z rożnych źródeł informacji. Projektują zadania matematyczne, które byłyby związane z podróżowaniem danym środkiem transportu.

  3. Poszczególne zespoły przygotowują zadania dla swoich kolegów: z zestawu piktogramów uczniowskich (jeden na grupę) wybierają kilka piktogramów i proponują kolegom z sąsiedniej grupy ułożenie zadania matematycznego w formie rysunku z wykorzystaniem piktogramów. Po wykonaniu tego zadania następuje prezentacja przez poszczególne grupy schematu (szkicu) zadania — dzieci wyjaśniają sytuację, którą stworzyły.

  4. Dyskusja poszczególnych propozycji zadań oraz „burza mózgów” związana z zadawaniem pytań do danego zadania. Zachęcamy dzieci do różnorodności i twórczości w formułowaniu pytań. Grupa, która jest autorem danego szkicu zadania wybiera te pytania, które najbardziej jej odpowiadają i dzieci zapisują je pod rysunkiem.

  5. Przedyskutowane i uzupełnione zadania poszczególnych grup, narysowane i zapisane na kartonach (większych) arkuszach papieru zawieszamy na tablicy. Dzieci wybierają sobie jedno z tych zadań i próbują odpowiedzieć na niektóre pytania. Decydują samodzielnie, jakie pytania wybierają do rozwiązania zadania.

  6. Sprawdzają w parach poprawność rozwiązań.