SCENARIUSZ 32

Małgorzata Sieńczewska


ZBIERAMY DANE W NASZEJ KLASIE I SZKOLE
– CZYLI O TYM, JAK SIĘ TWORZY WYKRESY SŁUPKOWE


Cele ogólne w szkole podstawowej:

  • przyswojenie przez uczniów podstawowego zasobu wiadomości na temat faktów, zasad, teorii i praktyki, dotyczących przede wszystkim tematów i zjawisk bliskich doświadczeniom uczniów;
  • zdobycie przez uczniów umiejętności wykorzystywania posiadanych wiadomości podczas wykonywania zadań i rozwiązywania problemów;
  • kształtowanie u uczniów postaw warunkujących sprawne i odpowiedzialne funkcjonowanie we współczesnym świecie;
  • myślenie matematyczne — umiejętność korzystania z podstawowych narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz prowadzenia elementarnych rozumowań matematycznych;
  • umiejętność pracy zespołowej.

Cele ogólne na I etapie kształcenia:

  • rozwijanie predyspozycji i zdolności poznawczych dziecka;
  • kształtowanie u dziecka pozytywnego stosunku do nauki oraz rozwijanie ciekawości w poznawaniu otaczającego świata i w dążeniu do prawdy;
  • poszanowanie godności dziecka; zapewnienie dziecku przyjaznych, bezpiecznych i zdrowych warunków do nauki i zabawy, działania indywidualnego i zespołowego, rozwijania samodzielności oraz odpowiedzialności za siebie i najbliższe otoczenie, ekspresji plastycznej, muzycznej i ruchowej, aktywności badawczej, a także działalności twórczej;
  • wyposażenie dziecka w umiejętność czytania i pisania, w wiadomości i sprawności matematyczne potrzebne w sytuacjach życiowych i szkolnych oraz przy rozwiązywaniu problemów.
  • ukształtowanie systemu wiadomości i umiejętności potrzebnych dziecku do poznawania i rozumienia świata, radzenia sobie w codziennych sytuacjach oraz do kontynuowania nauki w klasach IV–VI szkoły podstawowej.

Wymagania szczegółowe:
Uczeń:

  • klasyfikuje obiekty: tworzy kolekcje, np. zwierząt, zabawek, rzeczy do ubrania;
  • porównuje dowolne dwie liczby w zakresie 1000 (słownie i z użyciem znaków „<”, „>”, „=”);
  • dodaje i odejmuje liczby w zakresie 100 (bez algorytmów działań pisemnych);
  • radzi sobie w sytuacjach życiowych, których pomyślne zakończenie wymaga dodawania lub odejmowania;
  • rozumie sens kodowania oraz dekodowania informacji; odczytuje uproszczone rysunki, piktogramy, znaki informacyjne i napisy;
  • w kulturalny sposób zwraca się do rozmówcy, mówi na temat, zadaje pytania i odpowiada na pytania innych osób, dostosowuje ton głosu do sytuacji, np. nie mówi zbyt głośno;
  • współpracuje z innymi w zabawie, w nauce szkolnej i w sytuacjach życiowych; przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej oraz w świecie dorosłych, grzecznie zwraca
    się do innych w szkole, w domu i na ulicy.

Pomoce:

  • piktogramy demonstracyjne:

  • (po tyle ilu uczniów jest w klasie)


  • 30 kwadratowych, białych karteczek o boku 4 cm,

  • 30 kwadratowych niebieskich i 30 kwadratowych żółtych karteczek o boku 4 cm,

  • 2 arkusze papieru pakowego,

  • kleje w sztyfcie,

  • przybory do pisania i rysowania,

  • schemat tabeli dla każdej z grup,

  • prezentacja (do ewentualnego wykorzystania),

  • karty pracy (do ewentualnego wykorzystania).

Przebieg sytuacji dydaktycznej:

  1. Rozmawiamy z dziećmi na temat ich ulubionych sportów zimowych. Dzieci wypowiadają się i argumentują swój wybór.

  2. Ustalamy z dziećmi wygląd piktogramów oznaczających sporty zimowe (możliwa do wykorzystania prezentacja). Rozdajemy dzieciom po jednej kartce i prosimy, aby każde z nich umieściło na niej schematyczny rysunek swojego ulubionego sportu zimowego.

  3. Dzieci układają swoje kartki na dywanie, a potem siadają w kręgu. Wspólnie zastanawiamy się, jak można uporządkować kartki, tak, aby było widać, który sport ma najwięcej zwolenników, a który najmniej. Dokonujemy wspólnie różnych prób.

  4. Proponujemy dzieciom pomysł ułożenia kartek w słupki, o ile ten sposób nie pojawił się wcześniej. Dyskutujemy z nimi jak ułożyć i uporządkować słupki, żeby od razu było widać, których kartek jest najwięcej. Sprawdzamy, czy wynik się zmieni, jeśli ułożymy słupki najpierw poziomo, a potem pionowo. Zachęcamy dzieci do sformułowania wniosku, że możemy porównywać słupki, jeśli są ułożone w linii prostej i od tej samej linii. Naklejamy słupki na arkuszu papieru pakowego, nadajemy tytuł, zawieszamy papier na tablicy. Dzieci powinny wspólnie zdecydować, jak ostatecznie mają wyglądać ich słupki ( przykład 1, przykład 2).

  5. Możliwa do wykorzystania prezentacja i dokonywanie porównań w zakresie różnic, czy też podobieństw pomiędzy wyborami klasy III c a wyborami dokonanymi we własnej klasie.


    Przykład 1. Ulubione sporty zimowe w klasie III c



    Przykład 2. Ulubione sporty zimowe w klasie III c



  6. Prosimy, aby dzieci pogrupowały się w pary. Jedno dziecko wymyśla pytanie do wspólnie zbudowanego diagramu słupkowego, a drugie odpowiada na to pytanie. Potem następuje zamiana w parach. Następnie zadajemy dzieciom kilka pytań, dotyczących porównania różnicowego: np.:
    ✓ Który sport jest najbardziej popularny w naszej klasie, o ile więcej otrzymał wyborów niż
    najmniej popularny?
    ✓ O ile więcej dzieci lubi sanki niż narty?
    ✓ O ile mniej wyborów otrzymał snowboard niż łyżwy?, itp.

  7. Dziewczynkom rozdajemy kartki w kolorze niebieskim, a chłopcom kartki w kolorze żółtym.
    Prosimy, aby teraz dzieci umieściły na swoich kartkach naklejkę swojej ulubionej pory roku (możliwa do wykorzystania prezentacja). Następnie dzieci porządkują swoje kartki na drugim arkuszu papieru pakowego.

    Zachęcamy dzieci do różnego zestawiania słupków i odczytywania informacji. Na pewno szybko zauważą, że słupki prezentujące wybory każdej pory roku są w dwóch kolorach.

    Możemy wtedy zapytać:
    ✓ Ile dzieci lubi zimę, a ile lato?
    ✓ Kto bardziej lubi zimę, dziewczynki czy chłopcy?
    ✓ A jak to wygląda w przypadku lata?
    ✓ O ile więcej dziewczynek lubi lato niż zimę?

    Ustalamy tytuł dla takiego diagramu słupkowego.

    Przykład 3. Ulubione pory roku w naszej klasie



    Przykład 4. Ulubione pory roku dziewczynek i chłopców w naszej klasie



    Wybrany przez dzieci typ diagramu słupkowego naklejamy na arkuszu papieru pakowego, wpisujemy tytuł, zawieszamy papier na tablicy.

  8. Dzielimy dzieci na grupy sześcioosobowe. Rozdajemy im schematy tabeli (możliwość skorzystania z prezentacji). Prosimy, aby korzystając z wykresu zawieszonego na tablicy, uzupełniły tabelę:

    Tabela 1. Nasze ulubione pory roku



    Zastanawiamy się wspólnie, jak można byłoby zaprezentować dane, gdyby było ich bardzo dużo. Jeśli zapytamy, np. wszystkich uczniów kl. I–III — Jakie najczęściej jedzą owoce? — może się okazać, że będziemy mieć ponad 100 kartek z odpowiedziami. Dzieci pewnie zaproponują porządkowanie kartek i zapisywanie wyników pod odpowiednimi obrazkami owoców, co pozwala na utworzenie tabeli:



    Zastanawiamy się wspólnie z uczniami, jak można byłoby przedstawić takie dane w postaci wykresu słupkowego. Jeśli nadal próbowalibyśmy przyklejać wszystkie kartki, słupki będą zajmować bardzo dużo miejsca. Jeśli nie pojawi się taka propozycja, możemy zaproponować
    dzieciom nakładanie obrazków po dziesięć i liczenia potem dziesiątek i jedności.
    Wykonujemy z nimi wykres na tablicy z wykorzystaniem zestawu demonstracyjnego. Prosimy, aby dzieci wzajemnie zadawały sobie pytania i udzielały odpowiedzi do wykonanego wykresu.

    Wykres 1. Najczęściej jedzone owoce w klasach I–III




  9. Wykonywanie kart pracy w grupach lub indywidualnie.